Για την βιωσιμότητα στον χώρο του ενδύματος υπάρχει όλο και περισσότερη πληροφόρηση. Για τiς πρώτες ύλες, το οικολογικό αντίκτυπο, για το ποιος φτιάχνει τα ρούχα σου, περί ανταλλαγής ρούχων κλπ κλπ.

Η λίστα είναι ατελείωτη…και καλός γίνεται. Όλοι έχουμε ευθύνη για τις επιλογές μας.

Για αυτο σήμερα θέλω να μοιραστώ μαζί σας τη δική μου οπτική για το ΟΧΙ στην γρήγορη μόδα.

Έχω λοιπόν ένα λευκό πλεκτό αγαπημένο ζακετάκι . Απο αυτά που λέμε “βασικό ρούχο στην γκαρνταρόμπα μου”.

Σήμερα σκεφτόμουν πως πλάκα πλάκα το έχω τουλάχιστον 25 χρόνια. Το αγόρασα απο ενα μαγαζί στην Θεσσαλονίκη πελάτισσας – της Φρειδερίκης.

Μαλακό, απο αυτά που σε χαϊδεύουν όταν τα φοράς και δεν έχουν εποχή, μέρα και ώρα. Ελληνικής κατασκευής τις εταιρίας Figaro Fashion. Την εταιρία τη γνωρίζω λόγου χώρου, δεν είχα ποτέ κάποια σχέση ή συναλλαγή μαζί τους. Είναι αυτό που λένε στην αγορά “σοβαρή εταιρία”.

Δεν συζητάω οτι έχει πλυθει κυριολεκτικά εκατοντάδες φορές, έχει τσαλακωθεί σε τσάντες, ενώ αναφέρει στις οδηγίες πλυσίματος “πλύσιμο στο χέρι” δεν έχει γίνει ΠΟΤΕ αυτό. Πλυντήριο και οτι γίνει. Αυτό εκεί. ..Συνεχίζει να επιμένει σαν να μην πέρασε μια μέρα απο πάνω του. Δεν έχει φθαρεί πουθενά, δεν έχει τρύπες, δεν έχει ανοίξει σε καμία ραφή, δεν άλλαξε η απόχρωση του, δεν ξεχείλωσε…τι να πω ασύμφορο για την εταιρία. Μπορεί να έδωσα κάτι παραπάνω όταν το αγόρασα σε δραχμές ακόμη – άλλα…όπως έλεγε και η γιαγιά μου στην εποχή που η Ελλάδα και ο κόσμος της κυριολεκτικά πεινούσε.

ΤΟ ΦΘΗΝΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΚΡΙΒΟ.

Λές να ήξερε η γιαγιά για την βιώσιμη μόδα? Λές?

Ζωή Κεσκνίδου

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *